απόσπασμα από το βιβλίο

Μπορεί να είναι ακόμα αυτές οι σελίδες

το παλιό μας έρημο σπίτι,

μπορεί να χτίκιασες,

να μας λυπάσαι ή να γελάς,

μα θέλουμε πάντα να θυμάσαι πως εδώ είναι κρυμμένη η μοναξιά,

η μεγαλύτερη αρένα

που αναμετράται με το μπόι της ψυχής η λήθη.

Και άλλη φορά να μην γυρίσεις

σε αυτές εδώ τις άγνωστες για εσένα αράδες

αν πρώτα δεν τολμήσεις

την πύλη της αρένας ΄κεινης

- την πύλη της αρένας ΄κείνης άοπλος

- την πύλη της αρένας ΄κείνης άοπλος να τη διαβείς...

Της ήττας οι κανόνες θα σε δικάσουνε στο πέρασμα των χρόνων.

Και αν ακόμα τη διαβείς και πεις

"Κοιτάξτε με,

εγώ θαρρώ ΄μαι ο μόνος νικητής

και έχω το μπόι της ψυχής μου ίσο με τ΄ αψηλά τα θέμελα

που συγκρατούν τα ουράνια παλάτια αυτού του κόσμου."

Σε παρακαλούμε,

μείνε σκεπτικός κάπου μακριά,

σ΄ ένα περιγιάλι απόκρυφο μιας άγνωστης Σελήνης.

Να αναλύσεις τις αρχαίες ευχές

που σε σημάδεψαν προτού κινήσεις

για το άγνωστο και μακρινό ταξίδι του “εγώ” σου.

Μόνο έτσι θα νιώσεις όταν λέμε "εμείς" τί εννοούμε.

Έτσι θα νιώσεις γιατί του κρίνου το αίμα δένει με το αίμα το δικό μας.

Μόνο έτσι θα νιώσεις τον πόνο που μας γεννάει και μας σκοτώνει

από την εποχή αυτή

που τείνει να ξεγελάει στο πέλαγο το έρμα των Ανθρώπων.

Μόνο έτσι θα χαμηλώσεις το κεφάλι ταπεινά

και θα διαβείς στ΄ αλώνια,

στ΄ αλώνια τα ψηλά των λέξεων εργάτης να αλωνίσεις.

Θα σε θαυμάσουμε με τη σιωπή μας.

Θα λένε μόνο όσα ΄θε να πουν

οι κοντυλιές μας στου Ήλιου τις χρυσές χορδές,

στων άγριων άστρων τις αφώτιστες ριπές,

στων απύθμενων ωκεανών τις άγουρες πεδιάδες.

Και αν ποτέ αυτοί,

εκείνοι,

οι άλλοι,

οι δικαστές,

με βία θα μιλάνε τάχα για νικητές και για χαμένους,

εσύ,

εμείς,

στη δουλειά μας, στο χρέος.

Όταν εκείνοι πάλι θα μιλούν για νικητές

εμείς να επουλώνουμε ήσυχα τον χαμένο χρόνο.

Μάρκος Σαριμανώλης

-από τη συλλογή "Φυγόδικοι" (2019)

All Rights Reserved -Copyright © Markos Sarimanolis